Cand m-am decis sa pornesc in tura nu aveam habar la ce sa ma astept. Oare cum se vor dovedi a fi colegii (ca antisociala paranoica ce sunt, asta a fost prima intrebare incoltita)? O sa reusesc sa trec de Brana Caprelor? O sa ma mai tina picioarele sa cutreier muntii doua zile? O sa ma impresioneze zona asta a tarii sau voi ramane la dictonul "da dom'le, frumos, da' tot nu-i ca la Malaiesti"?
Si s-a dovedit a fi... nesperat de frumos. Dar sa o luam cu povestea de la inceput.